این فیلم را که دیدم، انقدر خوب بود که جرئت نکردم چیزی دربارۀ آن بنویسم. الآن هم پس از مدت زیادی از آخرین‌بار که فیلم را دیدم، آمده‌ام یادداشتی بر آن بنویسم و بروم تا فیلم بعدی که مانند این یا بهتر از این باشد. (یعنی با دیدن این فیلم چنان توقعم بالا رفت که حالاحالاها دربارۀ هیچ فیلمی نمی‌نویسم.) تقدیر یا Predestination با کارگردانی و نویسندگی برادران اسپیریگ محصول سال 2014 است. فیلم با یک ایدۀ فوق‌العاده، سعی می‌کند با مفهوم تقدیر بازی کند تا بالاخره چیزی

هلن کلر نویسنده‌ای بود که از هجده‌ماهگی بینایی و شنوایی‌اش را کاملاً از دست داد. اما با این‌حال زندگی او سرشارتر از هزاران بینا و شنوای دیگر بود. به‌راستی کلر چگونه زندگی را گذراند؟ حتی فکر اینکه نه بتوانی ببینی و نه بتوانی بشنوی، آن هم تمام عمرت، تن آدم را به لرزه می‌اندازد. تکان دهنده است. هلن کلر چگونه زندگی را تاب آورد؟ بی‌شک او به منبع حقیقی هستی متصل شد وگرنه تبدیل شدن به چنین آدمی در چنان وضعیتی واقعاً بدور از انتظار است.

برای کسی که شاید سالی یک کتاب بخواند و اکثر مطالعه‌اش محدود به پست‌های چندخطی در شبکه‌های اجتماعی می‌شود، احتمالاً مطالعۀ کتاب با درد و شاید خون‌ریزی همراه باشد! به همین خاطر تصمیم گرفتم چهار کتاب که راحت خوانده می‌شوند و خواندنشان هم جذاب است معرفی کنم. رمان روی ماه خداوند را ببوس اثر مصطفی مستور این رمان مانند دیگر کتاب‌های مستور در حال‌وهوایی فلسفی نوشته شده است اما بسیار روان خوانده می‌شود و به‌دور از پیچیدگی است.

نمی‌شود گفت خواندن یک کتاب در نسخۀ الکترونیکش اثر بهتر یا بدتری در مقایسه با نسخۀ کاغذی‌اش دارد. در نهایتِ تمام قضاوت‌ها به آنجا می‌رسیم که باید ببینیم سلیقه چه می‌خواهد. با این‌حال هم کتاب الکترونیک و هم کتاب چاپ کاغذی مزایا و معایب خودشان را دارند. در ادامه به همین موضوع می‌پردازم. کتاب الکترونیک؛ مزایا و معایب شاید اولین وجه تمایز کتاب الکترونیک از غیر الکترونیک این باشد که کاغذی در کار نیست پس درختی بریده نمی‌شود.

چجوری آهنگساز بشم؟ از کجا باید شروع کنم؟ آهنگسازی دقیقاً چی هست؟ آهنگساز کیه؟ فرق آهنگساز با تنظیم‌کننده چیه؟ این‌ها سوالاتی بودند که وقتی هنوز چیزی از موسیقی نمی‌دانستم علامت سوال بزرگی در ذهنم ایجاد کرده بودند و یادگیری را برایم کند می‌کردند. این پست خلاصه تجربیات من هست از یادگیری موسیقی. (البته لازم به ذکر نیست که من تجربۀ زیادی ندارم، این‌ها صرفا اطلاعاتی هستند که ابتدای راه را روشن می‌کنند و البته که برای مبتدی‌ها مفید خواهد بود) چجوری شروع کنیم؟

وقتی تلگرام در بین مردم ایران محبوبیت پیدا کرد، برخی از توسعه‌دهندگان از این فرصت استفاده کردند و سعی کردند از سفره‌ای که آقای دوروف پهن کرده تا می‌توانند بهره ببرند. تلگرام فارسی، تلگرام طلایی، موبوگرام، موبونوگرام و سایر تلگرام‌های غیر رسمی با استفاده از API تلگرام اصلی، شروع کردند به مخاطبان ایرانی سرویس دادن. ابتدا تنها تفاوت تلگرام‌های غیر رسمی با تلگرام اصلی این بود که از زبان فارسی پشتیبانی می‌کردند؛ در این بین برخی توسعه‌دهندگان خلاق مانند

این روزها با اینکه لذتبخش‌اند ولی در احساس غریبی سپری می‌شوند. این احساس غریب من دربارۀ همه چیز است. دربارۀ زندگی، مرگ، شغل آینده، کار الآن، ازدواج، عشق، پیشه و رویۀ زندگی‌ام. همه چیز. گمان می‌کنم خودم را نشناخته‌ام. نمی‌دانم قرار است چه کنم. به همین خاطر یکجور حس رهایی در من ایجاد شده، یک "هرچه بادا باد" یک "لب جوی نشین و گذر عمر ببین" و من هم لب جوی نشسته‌ام و گذر عمر می‌بینم! حالا هم که مدرسه تعطیل شده من کاری ندارم جز فیلم دیدن و کتاب خواندن، این حس

آیا آگاهی باعث تغییر در رفتار می‌شود؟ تا چند روز قبل به شدت معتقد بودم که اگر آدم از مسئله‌ای آگاهی پیدا کند، آن آگاهی موجب تغییرات مثبت در رفتار فرد می‌شود. اما مثال نقضی یافتم. معتادی که می‌داند مصرف مواد به ضررش تمام می‌شود با این که از عواقب کارش آگاه است اما تغییری در رفتارش ایجاد نمی‌کند. چرا؟ اینجا پای کلمه‌ای مقدس در میان است: لذت! غریزه‌ای که در نهاد انسان‌ها نهفته است کاری می‌کند که لذت را بر هرچیزی ترجیح دهد.

فکر می‌کنم نویسندگی را به عنوان شغل آینده‌ام بخواهم. چون با روحیه‌ی حساس من سازگاری بیشتری دارد. چون نوعی لذت هم دارد و تنها امرار معاش نیست. هرچند که به امرار معاش از راه نویسندگی و البته هنرهای دیگر امید چندانی نیست و باید در کنار هنری که داریم شغلی مخصوص برای پول در آوردن هم داشته باشیم. با این حال نویسندگی برایم جذاب است. هرچند که الآن نوشتن سخت است اما ننوشتن هم آسان نیست. از آنجایی که ممکن است روزی از این تصمیم منصرف شوم (اگر تصمیمی گرفته باشم) از